(pseudoniem van Vital Baeken, °Turnhout 1971)
Officieel debuteert Vitalski op zijn veertiende met enkele sobere gedichten in het tijdschrift Diogenes. Het jaar daarop volgen kortverhalen in De Brakke Hond. Als germanist aan de Universiteit Antwerpen (1988-1993) wint hij tweemaal op rij de ‘Interuniversitaire Literaire Wedstrijd’, in 1990 met proza en in 1991 met poëzie.
Deze ‘Nachtburgemeester van Antwerpen’ schrijft niet alleen columns voor Gazet van Antwerpen, De Morgen en bijdragen, maar ook romans, brievenboeken en zelfs een heuse pornoroman, hij brengt one man shows op de planken en haalt méér dan regelmatig mediastunts uit.
In 2008 maakt hij ten zoveelste male furore, ditmaal doordat zijn theaterstuk ‘mijn leven met leterme’ verboden werd door het gemeentebestuur van Temse.
Als humorist staat Vitalski inhoudelijk ergens tussen Wim Helsen en Gunter Lamoot, maar onderscheidt hij zich door het vaak meer verhalende karakter van zijn grappen. Als auteur staat hij met zijn achting voor het decadente niet ver van Christophe Vekeman, als is Vitalski’s proza meer surreëel en heftiger. Vergelijkingen met de vijftien jaar oudere Herman Brusselmans zijn niet vol te houden gezien Vitalski’s schrijfstijl veel meer meticuleus is. Als mediafiguur schijnt Vitalski afwisselend ernstig en lichtvoetig, en betoont hij zich een gedreven improvisator.
In het voorjaar van 2008 verscheen zijn theaterconference ‘mijn leven met leterme’ bij Berghmans Uitgevers, Antwerpen.